Stare kafle i kominek.

Bardzo dawno temu (ponad10 lat) uratowałam stare kafle od zagłady. Burzono dom i rozwalano piece. Nie mogłam na to patrzeć. Z gruzów wyciągałam resztki kafli. Były pokryte warstwą wapna, grubego na prawie centymetr. W środku była stara glina i resztki cegieł. Takie brudne zapakowałam, do samochodu. Wiozłam je ponad 600 km, a samochód uginał się pod ich ciężarem. Nie miałam na nie zastosowania i nie wiedziałam czy je kiedykolwiek wykorzystam (mieszkałam wtedy w mieszkaniu). Mimo tego nie mogłam patrzeć na takie barbarzyństwo i musiałam je uratować.

 Niestety nie zrobiłam im wtedy zdjęcia. Pomyślałam o tym, gdy prawie wszystkie oczyściłam. Wyglądały tak.

Poniżej widać ile gruzów i gliny z nich wydobyłam.

Biorąc je wtedy do domu nie wiedziałam jak wyglądają. Farba i brud zakrywały ich urodę. Dopiero gdy zaczęłam zdzierać wapno zobaczyłam jakie są piękne. Mają seledynowy kolor.
Najtrudniej było oczścić je z tych ostatnich resztek wapna. Musiałam uważać by nie zniszczyć powierzchni. Pracowałam szczoteczką i wodą. Zajęło mi to kilka dni.

Tu już oczyszczone z najgorszego - próbuję je dopasować.

Kafle przeleżały kilka lat w moim mieszkaniu. Dopiero kiedy kupiłam dom mogłam je wykorzystać. Złośliwi uważają, że to dla tych kafli go kupiłam. Pewnie trochę prawdy w tym jest :-)).

Wymyśliłam kominek, który miał wyglądać jak piec. Poniżej widać część konstrukcji. Korona przyklejona jest gliną, żeby w każdym momencie można było ją rozmontować. Drobne uszczerbki usunęłam za pomocą pasty do reperacji zlewów ceramicznych.

Miałam szczęście, bo trafiłam na "kumatego" fachowca, który wiedział o co mi chodzi. Podstawa kominka jest z kafli pochodzących z dolnej części pieca. Niestey nie miałam ich dużo. Są też seledynowe i mają brązowe kropki. Klikając na zdjęcie można je powiększyć.

Kominek już sklejony. Próbujemy jak "działa" :-)).

Potem to już kosmetyka. Dziura z przodu została zasłonięta secesyjną, żeliwną płytą. Kupłam ją kiedyś na pchlim targu bo mi się podobała, nie mając dla niej zastosowania. Oczyszczona z rdzy i pomalowana czekała, aż nadejdzie jej czas.

A to oryginalne drzwiczki - pełnią funkcję dekotracyjną.

Najdłużej czekałam na kratki. Dopiero rok po postawieniu kominka znalazłam na pchlim targu takie jakich szukałam. Pochodzą z XIX wieku. Sprzedawca zdarł ze mnie skórę za nie, ale musiałam je mieć.

A to już gotowy kominek. Ponieważ nie miałm więcej kafli oklejony jest brązowym granitem. Niektórzy pytają się czy to piec. Palimy w nim codziennie.

Inne stare kafle też znalazły zastosowanie w moim domu, ale o tym przy następnej okazji.

Pozdrawiam Was serdecznie.

Violcio11