Obiekty westchnień małej dziewczynki.

W ostatnim poście pisałam o lwach, ktore niesamowicie pobudzały moją wyobraźnię w dzieciństwie. Oprócz nich było jeszcze kilka innych przedmiotów, które wtedy mi się bardzo podobały. Przedmioty te miała moja babcia. Największym marzeniem był drewniany stoliczek. Uwielbiałam sie na nim bawić lalkami. Uwieńczenie stoliczka wygląda jak balustrada tarasu w zamku. Moje lalki były więc królewnami. Babcia wiedziała jak bardzo mi się on podoba i kilka lat temu podarowała mi go. Mojego szczęścia nie muszę Wam opisywać. Stoliczek jest dębowy z połowy XIX w. Był on kiedyś postawą pod duży stół. W tej chwili stoi na nim lampa z lat 70-tych. Narzucona na abażur serweta koronkowa daje przytulne światło. W dzieciństwie spędzałam bardo dużo czasu u babci. Był to dla mnie inny świat, bo i babcia pochodziła z innego świata. W kuchni stały u niej secesyjne pojemniki na przyprawy. Kiedyś udało mi się kupić identyczne.

Następnym obiektem była tzw ”ryba”. Tak ją bacia nazywała i my też na nią tak mówimy. Bacia przechowywała w niej różnego rodzaju gumki i sznureczki. Ja mam w niej słodycze. Ryba też jest łupem z pchlego targu. Szukałam jej kilka lat.

W ten sposób, już jako dorosła osoba otaczam się przedmiotami przypomniającymi mi dzieciństwo.

Na koniec inny temat - moje winogrona. Są słodkie, ale mają dużo pestek. Co najlepiej z nich zrobić?

Ostatnio piszę mniej komentarzy. Często oddawałam je w pracy jak miałam chwilę czasu. Niestety zablokowano tę funkcję (niby ze względów bezpieczeństwa). Stąd też trochę mniej mnie na necie. Czytam jednak Wasze wpisy regularnie. O ile czas pozwala, staram się w domu nadrabiać zaległości.

Pozdrawiam Was serdecznie.

Violcio11